Het afscheid van mijn vader is pittig.
Het weten dat je hem nooit meer zult zien.
Het leven nooit meer hetzelfde.
De moeilijke dingen die je hebt meegemaakt,
ze zijn voorbij.
Zo ook de mooie dingen,
ze zijn voorbij.
Ik ben door deze man gevormd,
geworden wie ik ben.
Soms door de goede dingen die ik kreeg,
maar ook door de pijn.
Ik ben zijn kind,
Vroeger oh zo bang voor hem,
de laatste jaren zag ik het kind in hem,
het kind dat oh zo bang was.
