Ontwakingsverschijnselen

Ik ben nu 2 weken terug uit India en ik heb last van mijn lijf. In India heb ik 3 weken lang de deepening cursus bij de Oneness University van Bhagavan en Amma gevolgd. Die cursus ging over zelfrealisatie. Het was een intense cursus met allerlei rituelen die bij mij, ondanks mijn weerstand tegen rituelen, toch veel deed. Ook vond ik het hard werken, vanaf 7.00 uur ’s morgens. Ja, je moet er wat voor over hebben om jezelf te realiseren. De grap is echter dat jij jezelf helemaal niet eens kan realiseren. Het is een proces van overgave en genade en laat je wil maar in de kast staan, want die heeft hierbij niets te vertellen.

In India had ik bijna vanaf de eerste dag allerlei fysieke symptomen van ontwaken, waar ik niet echt op zat te wachten. Het leek alsof iemand mij een dreun op mijn hersenen had gegeven, waardoor mijn coördinatie centrum danig werd verstoord. Ik kon niet normaal meer lopen, maar ging meestal voetje voor voetje, en stapje voor stapje vooruit. Tergend langzaam dus. Ook zwabberde mijn armen af en toe en had ik bijna elke dag intense lachbuien, die niet te stoppen waren. Het ging helemaal nergens over en kwam voort uit een gevoel van binnen. Pure lachkriebels waren het. Met het laatste had ik niet zoveel moeite, al leek ik af en toe wel een beetje simpel te zijn. Het lopen was in India ook niet zo’n groot probleem. Ach ik had de tijd en hoefde niet te werken. Moest gewoon om 6.00 uur opstaan i.p.v. om 6.30 uur en na één dag van totale wanhoop en weerstand, wat niet hielp, had ik die weerstand ook wel gezien. Ik gaf mij maar over aan dat wat er was. Meestal was dat een eendenloopje, regelmatige lachbuien, zwabberende armen en af en toe was ik een totale spacecake. Alsof ik een super drug had ingenomen. Al met al een boeiende ervaring.

Nu ben ik alweer 2 weken thuis in Nederland. De eerste week ging het prima en ik heb zelf nog een driedaagse Innerlijk Kind intensive ‘Heel Jezelf’ gegeven. De laatste dag van die intensive, toen ging het ‘fout’ of  ‘goed’ het is maar hoe je het bekijkt.
Ik had wat hoofdpijn en vroeg Ingrid, één van de assistenten of ze mij wilde faciliteren met het loslaten van de hoofdpijn. Dat deed ze zo goed, dat ik in no time in een kosmische energie terecht kwam, die ik zo goed kende van India. Ik zag mijn denken nog denken: ‘Oh jee, dit is India energie’. Toen werd het even helemaal stil, de ‘ik’ had de benen genomen en kon gedurende een paar minuten ook niet meer praten. Daar zat ze dan met een open mond, waar geen woord meer uit kwam.Het team zat mij geloof ik behoorlijk verbaasd aan te kijken. Daarna volgde een lachbui en toen was ‘ik’ er weer, maar wel met het Indiase ‘eendenloopje’, zoals ik dat inmiddels noem.
Dat was echt niet handig als je moet werken, alhoewel dat werken op zich wel prima ging. Ik zit dan op een diepe laag en kan super zuiver intunen bij de mensen. Alleen het lopen wilde niet en ik voelde mij enorm kwetsbaar.

Sinds die dag is het dus mis. Naast alle fysieke symptomen is er ook nog een griep overheen gekomen, dus dat was mij zelden gebeurd is nu zover. Ik waggel en ik ben ziek en af en toe komt er een grinnik omhoog. Ook nu laat ik de weerstand maar zoveel mogelijk los. Er is wat er is en het universum heeft wel een super planning, want ik hoef pas volgende week woensdag weer een 5-daagse te geven. Ik ga er vanuit dat ze (het universum) daar rekening mee houden.

In een volgend blog ga ik beschrijven wat dat ontwaken nu eigenlijk inhoudt en zal ik ook de verschillende symptomen en verschijnselen die plaats kunnen vinden tijdens dit proces, beschrijven. Dit is dé tijd waarin veel mensen zullen ontwaken en als je dan niet weet wat er met je gebeurd, dan kan dat behoorlijk heftig zijn.

Dus wordt vervolgd…

Relevante artikelen: