We zitten hier op deze planeet met 7 miljard mensen. Dat zijn er nogal wat. Vanwaar dan de titel: alleen is maar alleen?? Vaak zitten we in groepen van mensen, wat betreft werk, vriendschappen en verenigingen. Dan hebben we het nog niet gehad over de familie.
Toch kan je je juist in gezelschap af en toe erg alleen voelen. Je voelt je afgesloten en afgesneden van de anderen, van de rest van de wereld. Ik ken dit gevoel. Zo alleen.
Ik weet ook dat het met mijn jeugd te maken heeft, waarin ik mij zo alleen heb gevoeld. Ongeliefd, geplaagd op school en niet gezien liep ik op deze aarde rond. Een kind van zes jaar. Hoe alleen kan je je voelen. Niemand die naar mij om keek, op mijn grootmoeder na. Godzijdank voor liefdevolle grootmoeders. Zij was mijn redding. Dat gevoel van eenzaamheid heb ik altijd proberen te ontlopen door een relatie aan te gaan. Want: "Alleen is maar alleen". Zo is het toch? Helaas bracht ik mijn eenzaamheid mee... Hoe alleen kan je je voelen in een relatie. In de relatie voelde ik mij niet gezien en verbonden met mijn partner. Ik kwam uit bij de eeuwig durende macht strijd, om toch vooral juist gezien te worden. Het werkte niet.
Ik realiseerde mij dat de pijn in mij zit, deze pijn valt niet op te lossen via een ander. Het kan alleen maar opgelost worden in mijzelf. Om een goede relatie aan te gaan is het belangrijk dat je juist die pijn van eenzaamheid, van afgescheidenheid, in jou oplost, anders verwacht je dat van een partner en dat is een onmogelijke taak.
Een partner kan die leegte in jou niet oplossen en vaak zal een partner juist die oude pijn weer aanraken. Dan heb je het kringetje weer rond. Oude pijn die nieuwe pijn aantrekt. Dit zal zo doorgaan totdat je besluit jouw leegte te vullen vanuit Jezelf.
Dan kan je ook een ander soort partner aantrekken. Eentje die komt vanuit zijn of haar volheid in plaats vanuit de leegte. Dan ben je elkaars aanvulling in plaats van de invulling. Dan wordt het leven leuk.
Voor alle mensen die verlangen naar een liefdevolle relatie: begin om verantwoording te nemen voor jouw pijn. Voel de pijn van je alleen zijn zoveel mogelijk, verzet je er niet tegen, verwelkom het zelfs! Verbind jezelf met het Innerlijk Kind, dat op energetische wijze nog in je leeft. Het kind dat om aandacht en liefde schreeuwt. Koester het en geef het de warmte die het nodig heeft. Op deze wijze vul je je eigen leegte, je laat de pijn los die in je leeft en zo heel je jezelf.
Vanuit de volheid die er dan is, kun je een partner ontmoeten die ook een volheid in zich of haar meedraagt.. Dan is 'alleen is maar alleen' niets meer dan verleden tijd.
Let op, de ander is alleen maar een spiegel.
Als je dit herkent en je wilt dit proces van heling aangaan, maak dan eens een event mee. Het kan je leven veranderen!
Op jouw liefde,
Mahatma
Stap voor stap ben ik dat proces aangegaan. Het proces van het openen van mijn hart.
Inmiddels weet ik niet meer beter dan dat wij samen oud gaan worden.
Dat is ook voor jou mogelijk. Ga het maar aan.