Je zal er maar last van hebben...
- Je kent het gevoel goed... dat gevoel van binnen als je weer eens tegen jezelf zegt dat je het fout hebt gedaan en niet goed bent zoals je bent. Het doet simpelweg pijn.
- Je wilt je wel verbinden, maar dat doe je slechts tot een bepaalde hoogte. Dat hele zachte binnen in je hart, daar komen weinig mensen en misschien zelf wel niemand...
- Je wilt je wel veilig voelen, maar ergens twijfel je altijd wel iets, waardoor je niet volledig Ja durft te zeggen. Ja, tegen je eigen lief. Ja, tegen je kids, Ja tegen je werk en ga zo maar door. Want door het twijfelen plaats je stiekem altijd een muurtje tussen jou en de ander...
- Misschien zeg je altijd wel Ja tegen anderen, uit angst dat je niet lief gevonden wordt of afgewezen wordt. In dat opzicht zeg je Nee tegen Jezelf. Oopssss, dat is niet handig, want als je niet verbonden bent met Jezelluf, dan geef je continue je eigen kracht weg.
Als je jezelf herkent in één van deze punten, kan het leven best een uitdaging voor je zijn.