Die pijn die nog leeft in jou en wat je echt nooit meer wilt voelen... je wil jezelf beschermen maar tegelijkertijd houdt het je zó klein!
- Dan ben je als het ware dat kind in een volwassen lijf. Je reageert namelijk onbewust nog steeds zo.
- Dan hijgt de stem van je vader of moeder, of misschien zelfs van die ene leraar nog bij je in je nek.
- Dan voel je je regelmatig slecht over jezelf of je omgeving.
- Dan lijkt het wel alsof je verleden aan je blijft plakken. Soms krijg je zelfs te horen dat je erin zwelgt. Maar dat is helemaal niet wat je wilt, het gebeurt gewoon!
- Dan zijn gevoelens van schuld, schaamte en afwijzing dagelijkse kost voor jou.
- Je leeft je kleinheid in plaats van je grootsheid. Je weet dat er zoveel meer mogelijk moet zijn, maar het komt er gewoon niet uit.
- Er zijn best wel mensen om je heen, maar op de een of andere manier voelt het alsof niemand jou begrijpt.
Herken jij je in één of meerdere van deze punten?
