Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken.
Ze spraken over het leven, het huwelijk,
over de verantwoordelijkheden in het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt.
De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter:
"Vergeet je zusters niet.
Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt.
Hoeveel je ook van je man houdt...
hoeveel je ook van de kinderen die je misschien zult krijgen zult houden,
je zult altijd je zusters nodig hebben.
Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en dingen met ze te doen.
Vergeet je zusters niet.
En onthoud dat "zusters" alle vrouwen betekent.
Je vriendinnen, je dochters, je collega's en al je vrouwelijke familieleden.
Je hebt vrouwen nodig.
Zo is het met vrouwen".
Grappig advies
"Wat een grappig advies", dacht de jonge vrouw.
"Ik ben een pasgetrouwde vrouw.
Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker
alles zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken".
Toch luisterde ze naar haar moeder.
Ze hield contact met haar zusters
en maakte ieder jaar meer vriendinnen.
Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter
dat haar moeder wist waar ze het over had.
Als door de tijd en het leven veranderingen
en mysteries in een vrouw groeien
zijn "zusters" de steunpilaren in haar leven.
De tijd verstrijkt...
Het leven gebeurt.
Afstand scheidt.
Kinderen groeien op.
Liefde groeit en vergaat.
Geliefden overlijden.
Harten breken.
Ouders sterven.
Loopbanen eindigen.
Maar ...... zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit.
Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt.
Het eenzame dal
En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan,
zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen,
voor je te bidden, ten gunste van jou tussenbeide te komen en je aan het eind met open armen te ontvangen.
Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je.
Of komen ze om je eruit te tillen.
Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters,
zusters, schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes,
nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven.
De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen vrouwen.
Toen we dit "avontuur" genaamd vrouw-zijn begonnen...
hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde
en het verdriet dat ons te wachten zou staan.
Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds nodig hebben.
Dus het moraal van het verhaal is 'Vergeet je zusters niet!'
En mannen? Vergeet je broeders niet!
Mahatma