Verbinding, doet soms pijn...
13 april 2016 

Verbinding, doet soms pijn...

Verbinding en jezelf verbinden met een ander hoort bij het leven.
Lees hieronder mijn persoonlijke verhaal over mijn verbinding. Wij zijn te allen tijde verbonden met de familie waar we vandaan komen. Ook al hebben we hen soms heel lang niet gezien. Als er ooit iets bijzonders is geweest en er was op dat moment een bepaald lied, dan wordt die muziek verbonden met dat moment. Dan hoor je een liedje en dan zie je direct weer de beelden die je had toen je het een keer eerder hoorde. Dit gebeurde mij onlangs in de USA en vanuit die beleving schreef ik het onderstaande verhaal.

Verbinding; het is zo wezenlijk

Ik schrijf dit hier in de USA. Het is nog vroeg in de ochtend en ik ben net wakker. Ik kijk op mijn telefoon naar facebook en een video met het lied ‘I can not live without you’ van Harry Nilsson komt voorbij. Ik hoor de voor mij oh zo bekende muziek en krijg er tranen van in mijn ogen. De beelden van 25 jaar geleden komen als vanzelf omhoog. Ik zie hoe ik met mijn Amerikaanse familie in het zwembad van ons hotel in Atlanta zit. Het is de laatste dag van mijn verblijf van drie weken bij mijn Amerikaanse vader en zijn familie. Enkele uren later zal ik weer terug gaan naar Nederland, het land waar ik opgegroeid ben. Ik voel weer de intense verbinding van dat moment met mijn vader. De liefde was zo groot. Net zo groot als het gevoel van absoluut niet terug te willen gaan naar Nederland. Het gevoel van mij totaal thuis voelen in de USA. En toch… het vliegtuig zal gaan, Nederland en mijn leven daar wacht op mij. Sindsdien is er veel gebeurd tussen mijn vader en mij. De liefde tussen hem en mij is zelfs ooit compleet verdwenen geweest. Nu, terwijl ik het liedje hoor, zie ik het beeld van mijn vader, die alweer 15 jaar geleden overleden is en ik voel hoeveel ik van hem hou. Dat gevoel van houden van komt zo maar weer naar boven stromen.

Er was teveel gebeurd

Ooit ben ik die liefde helemaal kwijt geweest. Er was teveel gebeurd en de liefde werd verwrongen door de pijn. Het was geen gemakkelijke weg, maar wat ben ik blij dat ik door de jaren heen dwars door die pijn ben gegaan. Dat ik mijzelf stap voor stap heb geheeld. Het pantser dat om mijn hart zat is gesmolten. De liefde en verbinding kan ik nu weer voelen.

Als je met een gesloten hart door het leven gaat is dat niet fijn. Je bent niet open voor mogelijkheden, er is geen vertrouwen in het leven en al helemaal niet in mensen. Argwaan en controle hebben dan de overhand en daarmee trek je ook de situaties aan die daarbij horen. Die jou bevestigen dat het leven zwaar is en dat een verbinding pijn doet.

De intense pijn sneed door mijn hart

Ik luister naar het liedje dat ik 25 jaar geleden voor het eerst bij het zwembad in Atlanta hoorde. Eenmaal terug in Nederland speelde ik het keer op keer. De intense pijn van het gemis sneed dan door mijn hart. Het was niet anders. Ik in Nederland en mijn vader in de USA. ‘I can not live without you’, (ik kan niet leven zonder je) was op dat moment mijn leven.

Soms, heel even voel ik het gemis en daarmee de verbinding weer…

Zoals ik al schreef is er in die periode veel gebeurd. Zoveel dat die immense liefde ondergesneeuwd werd door pijn en dat de verbindingen verbroken werden. Mijn familie daar wilde mij niet meer zien. Ik voelde mij een onschuldig en gewond kind. Mijn hart was gebroken. Bovenop de pijn die ik voelde kwam de woede, de woede van het onrecht. Over dit verhaal en over mijn scheiding heb ik uiteindelijk het boek ‘Op weg naar Verbinding’ geschreven (inmiddels zesde druk). De pijn, de woede en het onrecht leven niet meer in mij.

De verbinding die er eigenlijk niet meer is

Maar soms, heel soms voel ik opeens het gemis weer. Dan voel ik toch de verbinding die er eigenlijk niet meer is. Als je iemand nooit meer ziet terwijl het wel familie is, dan ben je nog altijd verbonden. Met name nu, terwijl ik zo dicht bij hun ben in de USA en ik het liedje weer hoor, voel ik dat ik ze mis. Ik kies er ook voor om die verbinding te voelen en te koesteren en ik stuur mijn halfzussen en halfbroers in gedachten liefde. De verbinding is een feit.

Terwijl ik dit zo schrijf voel ik ook de energie en de verbinding met mijn vader. Ook als iemand niet meer op aarde is, is de verbinding er nog wel en is de energie van die persoon nog steeds voelbaar. Ik dank hem voor alle ervaringen, de mooie en de oh zo pijnlijke. Ik heb met name van die pijnlijke ervaringen zoveel geleerd. Ik dank hem dat hij mijn vader was en is en ik dank hem dat hij zo maar even via een liedje voorbij kwam.

Dank je daddy voor het liedje, I love you. Voor altijd in mijn hart,

Je dochter,

Mahatma

Tips om een verbinding te herstellen

Herken jij jezelf op de één of andere manier in mijn verhaal en heb jij ook een moeilijke verbinding met één of beide ouders, volg dan onderstaande tips op:

  1. Erken waar je vandaan komt, erken je ouders.
  2. Ook al hou je misschien niet meer van ze, realiseer dat je een kind van hen bent en dat je uit hen voortkomt. Ze leven in jou.
  3. Erken jezelf, jij bent geboren en leeft in dit lichaam omdat dat de bedoeling is.
  4. Neem verantwoording voor alle emoties die je voelt als je denkt aan jouw ouders.
  5. Verwelkom alle emoties als je een pijnlijke verbinding met je ouders hebt en durf die te voelen.
  6. Stuur juist liefde naar je ouders als je naar liefde verlangt. Dat wat je geeft zal bij je terugkomen.

Ik gun je dat je in vrede komt met je ouders.

Heb jij ook een verhaal over verbinding, beschrijf het dan kort hieronder in een reactie. Daarmee erken je jezelf en de verbinding.

Wil je ondersteuning bij het helingsproces met verbindingen, maak dan een event (klik op ‘events’) mee. Dat kan je zoveel geven.

Warme groet,

Mahatma

 

Over de schrijver
Jessica
Door

Jessica

op 15 Apr 2016

Verbinding ... soms heb ik die niet eens met mezelf, laat staan met een ander. Wat kun je daar aan doen?

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 15 Apr 2016

Hallo Jessica, Je bent niet de enige. Voel zo goed als mogelijk hoe het voelt om geen verbinding te hebben. Dat is op dat moment de verbinding die er is. Ga eens wat leuks of liefs doen voor jezelf, ook dat is verbinding maken met jezelf. Pas verder de tips toe in het blog. Ik gun je alle verbinding, Warme groet, Mahatma

Elles
Door

Elles

op 18 Apr 2016

Verbinding met ouders, ik zit er volop in. Hernieuwde verbinding met mijn vader, ik zie hem nu steeds meer doordat de focus van mijn moeder af is. De verbinding met mijn moeder zit nu in niemandsland, een hernieuwde verbinding is er nog niet, en de oude verbinding is los. Het is mooi, boeiend, en heel ingewikkeld. Ik voel gemis, verwondering, verdriet, toewijding aan de verbinding met mij, en soms verwarring omdat het oude om de hoek komt. Ik loop stilaan mijn pad, in liefde voor mij.

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 19 Apr 2016

Stap voor stap op weg naar het Licht lieverd. Voelen en voelen en voelen is het antwoord. En maak de pijnlijke verbindingen los. Dat doe je door al je pijn te claimen en het niet meer buiten je te leggen. Ik weet dat je dat kunt en wsl al doet. In liefde, Mahatma

Elles
Door

Elles

op 24 Apr 2016

Dank je wel lieve schat, ik weet dat jij weet <3

Angel
Door

Angel

op 18 Apr 2016

Ik snap je verhaal, ik lees het en ik huil... want wat zou ik graag de verbinding met mijn familie willen hebben. Maar wat nou als je een narcistische moeder hebt die je al van kinds af aan mishandeld, een vader en een zus die haar de handen boven het hoofd houdt evenzo als alle broers en zussen van mijn moeder en alle schuld mijn kant op komt. Ik kan hier gewoonweg niet mee in verbinding blijven als hooggevoelig en empatisch persoon... it's killing me! Letterlijke en figuurlijk.

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 19 Apr 2016

Hallo Angel, Ga voelen waar het je allemaal raakt lieverd. Dat wat zo pijn doet in jou wil graag gevoeld en getransformeerd worden. Als dat geheeld is en ik spreek uit ervaring dat dat mogelijk is, dan kan het veranderen. Ik gun je de heling, warme groet, Mahatma

Hanneke
Door

Hanneke

op 17 Nov 2016

Dank je wel Mahatma, ik voel en ervaar zoveel herkenning.. Persoonlijk ook een heel naar levensverhaal met veel pech, pijn en verdriet, zo herkenbaar wat ik hier lees, ivm familie... Ik kreeg de mail door gestuurd van een vriendin. Wat ben ik haar dankbaar. Ik heb hard hulp nodig, dit komt op het juiste moment. Ik ga morgenochtend bellen omdat ik nu pas heb gezien van het event zaterdag en zondag 19 en 20 november 2016. Nogmaals dank, Warme groet,

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 21 Nov 2016

Heel fijn dat je bij het event was Hanneke. Warme groet, Mahatma

Ina
Door

Ina

op 18 Apr 2016

Lieve Mahatma, Doordat ik best een heftige jeugd heb gehad, voelde ik vrijwel geen verbinding met mijn ouders, en met mijn broer en zus al helemaal niet. Alleen met mijn twee jaar oudere zus had ik een leuk contact. Doordat ik jaren geleden mijn bewustzijn en gevoel ergens in een hoge boom had gehangen of zo, had ik zelfs geen verbinding met mezelf. Waarschijnlijk heb ik toen gedacht dat het leven dan makkelijker zou worden. Niets was minder waar. Daar kwam ik later pas achter... nadat ik me meer en meer bewust werd van mijn gevoel en emoties ging voelen. Nu voel ik de verbinding met hun, met de een iets meer dan de ander. Ook voel ik hun liefde, die ze in zich hebben. Mijn ouders hebben gedaan wat ze konden en wat in hun vermogen lag. Ik respecteer ze en ben hun dankbaar voor alle lessen die ik van hun heb geleerd. Het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. En sinds ik de Lifechanger trainingen volg, word ik me steeds bewuster dat het allemaal in mezelf zit. Dat het de patronen zijn van mijn innerlijke kind. Ik luister regelmatig naar mijn innerlijke kind en laat haar gevoelens toe, zodat ze kunnen transformeren. En dat is gebeurd! Ik voel nu verbinding met mezelf en durf mezelf te zijn en te laten zien. De pijn is zo goed als verdwenen en als ik nog iets voel, dan herken ik het. En ga ik ermee aan de slag. Ik ben blij dat ik de verbinding met mezelf nu goed kan voelen. Ik ben je dankbaar Mahatma voor al je liefde, licht en vertrouwen! With love, Ina PS. Ik gebruik deze innerlijk kind meditatie: https://youtu.be/Mpfl_wAVGBk

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 19 Apr 2016

Lieverd, Ik weet waar je vandaan komt en ik zie hoe je nu in het leven staat. Dat maakt mij zo dankbaar. Prachtig hoe jij je leven nu vorm geeft. Van overleven naar Leven!

Martine
Door

Martine

op 23 Apr 2016

Ik besef me door je verhaal dat ik de verbinding kan voelen door te voelen wat het met me doet. De moeder die er niet voor me kan zijn door haar eigen issues. Het gaat altijd over haar. Mijn neiging is altijd geweest om van haar weg te gaan, puur uit zelfbescherming. En me te focussen op mijn eigen leven en mijn eigen ontwikkeling. En dat is ook heel goed geweest. Ik heb al heel veel opgelost en doorleefd. Dit laatste stukje van de verbinding voelen met mijn moeder is nog lastig. Het komt nu des te meer naar voren omdat ik op het punt sta zelf moeder te worden. Ik ben net 2 dagen mijn uitgerekende datum gepasseerd. Ik denk meer dan ooit aan mijn moeder en dat kan ik niet uitstaan! En ook mijn moeder maakt rare capriolen. Appt me meer dan ooit. Een heel vragenvuur waarbij ze bijna in me kruipt, terwijl we nooit veel contact. Juist nu ik zo graag die rust wil naar mijn bevalling toe. Als ik aan haar denk en echt mijn gevoelens toelaat, voel ik weer dat kleine meisje met uitgestrekte armen naar haar toe van mama mama, waar ben je. Dat gemis. Ik denk dat ik mijn moeder maar in mijn hart moet gaan sluiten, want ik heb zo'n gevoel dat ik doordat ik mijn moeder wegduw, mijn bevalling ook aan het uitstellen ben. Zou dat kunnen? Dat onze dochter in mijn buik wacht op deze verbinding? Ondanks dat het er een is van gemis. Ik merk hierdoor dat ik wel zachter word💗 Heel veel Liefs Martine

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 27 Apr 2016

Het lijkt mij heel wijs om je moeder in je hart te sluiten Martine, Je bent een deel van haar. Anders wijs je ook jezelf af. Jouw moeder heeft het beste gedaan wat ze kon, al was dat misschien niet voldoende en heb je veel tekort ervaren. Ik gun je dat je zacht wordt naar haar en dat je juist daardoor de goede moeder voor jouw kleintje kunt zijn. Ik gin je alle liefde en veel geluk met het nieuwe leven, Mahatma

MANDY KLINCKENBERG
Door

MANDY KLINCKENBERG

op 01 May 2016

Ik voel zo veel met u gemeen ben nu 40 5 kids en een moeilijke leven gehad voor al door het niet los kunnen laten van een vader die bij niet wilde maar niet dood is en zelfs in mijn Eigen stad woond.veel psigologen hebben mij nooit hiet een andwoord op kunnen geven hoe laad ik een ouder los waar jij heel veel van houd maar die jou verstoot als kind als volwassennen.???ook ik kwam in 2008 terug van een mislukte emigratie uit het mooie Canada alles wat foud kon gaan ging fout en daar ging Mandy weer terug naar 5 maanden 40 duizend uro kwijd ziek kind terug in het vliegtuig gedwongen mijn hart voelde daar verbindingen met 4 kids man die vreemt ging daar hond en een canadeese katje terug gedwongen naar nederland en ik dacht het verleden te kunnen helen daar maar nee wij moesten weer terug naar Nederland waar mij nog veel meer alllende mij stond te wachten.naar dit alles kwam ik er achter dat voor alle pijn er maar een oplossing mogenlijk is en dat is loslaten naar het ondergaan van alle gevoellens van de pijn vreugde en geluk en dat het leven zo kort is en kan zijn dan heb je maar een keus leven of sterven in pijn of liefde ik moest vechten voor mijn 5 kinderen en mijzelf en zach hun liefde die ik hun overgedragen had en dacht dit was het doel van allepijn liefde door geven en pijn losleren laten om een nieuwe gineratie teleren om gaan met emoties gevoelens mogen uiten ervaren en dan vooral loslaten voor liefde die sterker is als alle pijn en zielle pijn . Liefs Mandy klinckenberg mijn hart voeld als een zus voor u ook deze liefde hoeft niet persee een bloedband te hebben als liefde sterk is verbind hij hij allepijn net als een plijster verbandje die er voor zorgt dat het bloedden stopt en heeld voor een nieuwe huid een mooi Nieuw begin love you u werk liefs moeder van 5 kids Mandy klinckenberg

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 01 May 2016

Mooi dat je kunt zien dat loslaten en het voelen van de pijn, vreugde en geluk de enige weg is Mandy. Heel veel licht voor jou op jouw pad.

Jet van Loon
Door

Jet van Loon

op 15 Apr 2017

Twee jaar geleden gebroken met mijn familie. Mijn ouders al een tijdje overleden. Natturlijk mis ik ze van tijd tot tijd, ik hou van ze. Maar soms moet je opkomen voor jezelf en de keuze maken de verbinding te verbreken. Zeker als je altijd moet vragen wanneer komen jullie eens op bezoek. Daarom koss ik voor mezelf en niet om steeds opnieuw gekwetst te worden.

agnes
Door

agnes

op 15 Jan 2018

lieve Mahatma.. dank je voor deze mooie blogs..vanaf geboorte veel meegemaakt met vooral mijn moeder..ze hield van getinte kindjes...zette ze me op een zomerochtend op het balkon en in de avond kwam mijn vader thuis die me gelijk naar het ziekenhuis bracht..uitgedroogd.. een keer had ze me bijna verkocht.. een andere keer toen mijn vader een overval had gepleegd en er een inval werdt gedaan hield een politieagent een pistool boven mijn babyhoofdje..die dacht dat de buit onder mijn matrasje verstopt zat..waarop mijn moeder de agent van de trap naar beneden gooide.. toen mijn vader zijn straf van een aantal jaar moest uitzitten lag mijn moeder stoned in de huiskamer met vreemde kerels mijn broer liep in zn luier alleen door het dorp..gelukkig zag mijn oom hem lopen..bracht hem thuis en lag ik uitgedroogd in mn bedje.. mijn broer en ik zochten in de vuilnisbakken naar eten liepen in de winter op blote voetjes of zomerschoentjes enz enz dat zijn mijn beginjaren.. met mn 15e gingen mijn ouder voor de 2e keer scheiden van elkaar..mijn moeder had een ander en binnen 3 maanden trouwde ze met deze man.. beter had ze het niet kunnen treffen..hij heeft van 1990 tot 2015 met alle liefde voor mijn moeder gezorgd toen ze heel erg ziek werdt tot haar overlijden. mijn volwassen leven kende ik niks dan ellende..met mn 17 uit huis gezet..daarna volgde een aantal jaar drugsverslaafd slechte relaties incl mishandelingen..getrouwd mijn oudste zoon gekregen gescheiden.. nieuwe relatie middelste zoon gekregen papa ging vreemd daarna nieuwe relatie die ging al vreemd toen was ik 14 weken zwanger.. nu weer een relatie van bijna 3 jaar.. en nu pas sinds afgelopen weekend weet ik pas wat ware liefde is dankzij mijn vriend.. die door mijn gedrag een heleboel ellende en verdriet over zich heen heeft gekregen.. al die jaren..heel mijn leven dus eigelijk.. wist ik niet beter dan te liegen omdat ik mensen niet wilde kwetsen en bang om ze kwijt te raken..bang zijn omdat de mensen me anders niet aardig zouden vinden. en dat is alleen maar erger geworden.. en mijn huidige vriend die al bijna 3 jaar door hele diepe dalen is gegaan door mijn gedrag begrijpt het? dat hij zoveel van me houdt mij vergeeft voor de verschrikkelijke puinhoop die ik ervan heb gemaakt dat is toch veel meer dan bijzonder.. doordat ik nu zie wat voor raffage ik heb achtergelaten en wat de gevolgen daar van zijn..en toch vooral bij mijn oudste zoon..heeft me doen beslissen dat ik dit niet meer wil en kan laten gebeuren. gisteren en vandaag zware gesprekken gehad en er gaan er nog vele volgen..maar ik ben er klaar voor..klaar om de volledige verantwoordelijkheid te nemen en nu eerst keihard aan mezelf te gaan werken. ik moet me eerst helemaal resetten en van mezelf leren houden en weer helemaal vanaf de grond mezelf opbouwen. de kindjes gaan in de tussentijd bij hun vader wonen..het kan vanaf nu alleen nog maar beter gaan met ons allemaal. ik neem mijn moeder helemaal niks kwalijk zij kon er ook niks aan doen. ik heb de allerliefste mama van de hele wereld en ik had haar voor niks en niemand in de wereld willen ruilen. ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb..maar dat kan me niks schelen..laat mij al die pijn en verdriet maar voelen.. ik heb het er heel erg graag voor over om voor mijzelf mijn kinderen en mijn vriend een prachtige toekomt op te bouwen..dat gaat zoizo gebeuren..want nu is mijn tijd om te leren.. groetjes van agnes

Mahatma Revier
Door

Mahatma Revier

op 30 Jan 2018

Wauw Agnes, wat een verhaal! Ik bewonder je moed en doorzettingsvermogen en jij gaat er wel komen. Keur jezelf maar oneindig goed! Warme groet, Mahatma

Reactie plaatsen