Leren omgaan met emoties; 9 tips die je verder helpen

Omgaan met emoties valt niet altijd mee. Herken jij dit? Je partner, collega of vriendin zegt iets tegen je op een bepaalde manier en dat komt even verkeerd binnen. De afwijzing die jij als kind hebt meegemaakt wordt geraakt. Het doet pijn. Je adem gaat sneller, er verschijnt een soort waas voor je ogen, de adrenaline gaat stromen en je voelt de boosheid omhoog komen. Dan barst je los. Als een orkaan blaas je de ander, die je stomverbaasd staat aan te kijken, weg. Die ander snapt niet waar al die emotie nou toch voor nodig is. ‘Het was toch maar iets kleins wat ik zei…’ zegt hij of zij dan. ‘Waar maak je je toch zo druk over?’ Omgaan met emoties is er voor jou dan niet meer bij. Je bent als het ware één met de emotie en die komt met alle kracht naar buiten. De arme ander krijgt de volle lading en jij kan weer even ademhalen. Bij jou is de lading er dan namelijk wel af.

Dit is hoe we vaak met emoties omgaan. Het is niet handig en ergens weten we dat wel, maar het overkomt ons gewoon. Om dan naderhand sorry te zeggen valt niet altijd mee en soms blijven we geloven dat die ander de oorzaak is van onze boosheid. Dat klopt echter niet. De boosheid zat al in jou en de ander heeft alleen op het knopje van de boosheid gedrukt.

Omgaan met emoties, is dat te leren?

Jawel, dat is te leren, maar het is geen kunstje, waardoor opeens alle emoties opgelost worden en je als een blij lammetje door het leven huppelt. Omgaan met emoties vraagt bewustzijn.

Hoe doe je dat dan, ‘leren omgaan met emoties’?

Karin vraagt het tijdens een seminar aan mij: ‘Hoe doe je dat toch? Dat omgaan met emoties?’ Ook haar overkwam het regelmatig dat de emoties haar overnamen. Dan wist ze zich er geen raad mee. ‘Het gaat er niet om, om met emoties om te gaan maar om ze te verwerken’, antwoord ik haar. ‘Als je ze verwerkt lossen ze als vanzelf op. Dan verliezen al die triggers die je normaal gesproken hebt hun kracht.’

Zo dat was een snel antwoord op dit lastige onderwerp. Tenminste, ooit was het voor mij een heel lastig onderwerp. Ik zat toen namelijk zelf ook vol met emoties. Gezien mijn eigen verleden is dat ook geen wonder. Ik had als kind veel meegemaakt en al die ervaringen lagen in mijn cellen opgeslagen en ik droeg ze dag in, dag uit met mij mee. Op momenten dat ik het dan niet verwachtte, wist iemand mij zo te raken dat ik ontplofte en ik herbeleefde mijn hele pijnlijke verleden als het ware weer even. Dan voelde ik mij het grootste slachtoffer van de hele wereld en was ik echt niet blij.

We onderdrukken emoties

Als kind is het omgaan met emoties niet altijd gemakkelijk. Dan leren we juist vaak onze emoties te onderdrukken. Dat onderdrukken is ook een natuurlijk afweermechanisme tegen pijn. We willen geen pijn en op dat moment kennen we geen andere manier om er mee om te gaan dan die pijnlijke energie te onderdrukken.

Het lost niet op

Emoties onderdrukken is echter een manier van omgaan met emoties die je niet verder helpt. De frustrerende energie die je hebt opgeslagen lost helaas niet op. Integendeel, de energie kan niet naar buiten dus het moet ergens anders naar toe. Daarvoor zoekt het plekjes op in je lichaam waar die energie zich dan gaat nestelen. Dat kan bij je organen of op andere plekken zijn. Op deze wijze ontstaat zo’n pijnlijke knopje als ik hierboven heb beschreven. Als iemand dan wat doet of zegt dat maar iets lijkt op de oorspronkelijke pijnlijke boodschap, dan komt al die pijn die in de cellen van je lichaam ligt opgeslagen, naar boven. Het omgaan met emoties is dan even heel lastig, omdat het zo heftig kan zijn.

We zijn paradoxaal

Ik leg dit zo aan Karin uit die mij met grote ogen aankijkt. ‘Mooi is dat’, mompelt ze. ‘Dan heb ik nog wat te transformeren. Ik dacht dat je het gewoon kon leren. Ik kijk haar lachend aan. Tja, als het omgaan met emoties zo gemakkelijk was, gewoon een kunstje, dan zou het leven voor veel mensen een stuk gemakkelijker worden. Helaas, we zijn bijzonder ingewikkeld in elkaar geknutseld. Het mooie is echter dat we de afgelopen jaren wel veel hebben geleerd over hoe de mensen in elkaar zitten. Wetenschappelijke studies hebben ons laten zien dat het allemaal nogal paradoxaal is.

We denken dat wanneer we pijn of emoties hebben, we die moeten onderdrukken om ze niet te hoeven voelen. Het onderdrukken helpt wel eventjes, maar de energie lost niet op. Daardoor kan die oude emotie elke keer weer geraakt worden en blijf je in essentie vast zitten.

Voelen is het antwoord

Het verwelkomen en voelen van de emotie is het antwoord om letterlijk de oude pijnlijke energie los te laten. Wie had dat nou ooit kunnen bedenken. ‘Dus voelen,’ zegt Karin weer. ‘Yep, de juiste manier om omgaan met emoties te reguleren is het voelen van dat wat er geraakt wordt. Om daar volledige verantwoording voor te nemen en alles wat er is toe te laten.’

Maar ik wilde helemaal niet voelen

Jaren terug kreeg ik zelf ook dit antwoord, van mijn toenmalige therapeut. Ik was er toen echt niet blij mee, want ik wilde helemaal niet voelen. Maar ja, wat doe je als al het andere niet helpt? Als er elke keer weer op het pijnlijke knopje gedrukt wordt, waardoor bij mij alle registers van pijn en frustratie open gaan? Ik had geen keus. Zo doorgaan op die oude manier was geen optie meer. Ik voelde mij er zo onzeker onder en zat regelmatig in mijn pijn van afwijzing en het gevoel van niet goed genoeg te zijn. Daarom heb ik er toen toch maar voor gekozen om het omgaan met emoties op deze wijze toe te passen.

Wat ben ik er nu blij mee, want het heeft mij vrijheid gegeven. Ik word niet meer door emoties geleefd, maar ik sta aan het roer van het leven wat af en toe zo woelig kan zijn.

Ik sta nog niet aan het roer…

Omgaan met emoties kan soms heftig zijn

‘Maar hoe doe je dat nu als de emotie jou in de ban heeft?’, vraagt  Karin. ‘Ik sta nog niet aan dat roer waar jij het over hebt en ik zie dat ik er mee vecht. Als ik er in zit, in die emotionele draaikolk, dan zie ik dat ik de emoties niet wil voelen. Ik onderdruk ze inderdaad en daarna keur ik mijzelf weer heel erg af. Hoe kan ik dat nu toch veranderen?’

Doorzie het patroon

‘Het is een patroon lieverd. Een patroon dat je gewend bent. Hoe zou het zijn als je dit patroon gewoon doorbreekt door een nieuwe keuze te maken? Een keuze die je leven gaat veranderen. Als je doet wat je altijd doet, krijg je hetzelfde als je altijd al kreeg. Dat schiet dus echt niet op. Maak de keuze om nu eens anders met emoties om te gaan.’

‘Hum’ zegt Karin. ‘Ik weet niet of ik dat zo wel kan, want ik word gewoon zo verdrietig en dan verlies ik mijzelf helemaal. Omgaan met emoties is voor mij gewoon een dingetje.’

‘Ja, ja, dat weten we ondertussen wel’ antwoord ik. ‘Dan ga je er weer mee vechten en zo is het kringetje rond. Maar je kunt toch naar jezelf kijken en zien wat je doet. Dat zien is bewustzijn. Als je dat hebt, dan kan je op dat moment een andere keuze maken. Alles wat je bewust bent kan je veranderen. Zolang je niet weet wat je doet, zit je vast, en zelfs dat weet je dan vaak niet eens.’

Diepe zucht

Karin kijkt mij diep fronsend aan. ‘Oké’, hoor ik haar mompelen. ‘Verantwoording nemen en kijken naar mijzelf. Dat moet ik wel kunnen doen. En dan voelen…’  Ik hoor haar diep zuchten.
‘Lieverd, elke keer als zo’n emotie je overspoelt, voel je ook de pijn. Dat doe je al jaren lang. Ben je het niet een keertje helemaal zat? Als je het dan toch voelt, laat het dan gewoon helemaal toe. Dat duurt slechts een paar minuten en dat is transformeren op celniveau. Daarna ervaar je zo’n vrijheid. Dat is puur geluk van binnenuit. Het mooie is ook dat je daarmee tegelijkertijd de informatie en energie in je cellen verandert. Je doorbreekt als het ware een spiraal die zich elke keer weer herhaalt.’

Ik kan er niets aan doen…

‘Maar wat als ik er nu helemaal niets aan kan doen?’ protesteert Karin. ‘Wat als mijn moeder mij elke keer weer ontkent. Waarom moet ík die pijn dan voelen. Ik kan er toch niets aan doen. Zij moet toch gewoon veranderen. Het is toch haar schuld dat ik zo’n pijn heb.’
Ik zie hoe bij die gedachte de emotie bij haar omhoog komt. Haar gezicht krijgt wat rode vlekken en haar adem gaat snel op en neer. Ik snap wat ze zegt en zie haar pijn.
‘Is het jouw pijn of haar pijn?’ vraag ik haar. ‘Mijn pijn natuurlijk, maar het is haar schuld’, roept ze fel.
‘Is het haar schuld dat jij die pijn al die jaren hebt vastgehouden en blijft hopen dat het anders wordt? Dat ze eigenlijk anders moet zijn dan ze is?’ Karin zucht en kijkt mij met pijn in haar ogen aan. ‘Je hebt wel gelijk maar ik kan dat niet hoor, dat omgaan met emoties. Moet ik echt verantwoording nemen voor alles wat ik voel?’

Wil je vrede of wil je vechten?

‘Wil je als kind-vrouw door het leven of als de volwassen vrouw die je bent? Een kind-vrouw is iemand die de schuld geeft aan anderen. Die vecht met alles en iedereen en die geen verantwoording neemt voor wat ze voelt. Je blijft als het ware klein, hopende op een andere toekomst, terwijl je ergens wel weet dat het een illusie is.’ ‘Oké dan, dan kies ik er toch maar voor om die spiraal te doorbreken en volwassen te worden. Daar hebben mijn kinderen ook meer aan’, zegt ze nog niet helemaal blij.

Hoe ga je nu goed om met emoties?

‘Super lieverd, nu ga je stappen zetten met het omgaan met emoties’ zeg ik. ‘Kan je mij nog iets meer helpen?’ vraagt ze weer. ‘Hoe doe ik dat dan precies?’

‘Zie je zelf eens als een huis. Een huis waarin al jouw emoties welkom zijn. Zet dan je voordeur open voor alles wat er op jouw deurtje klopt. Klopt de emotie van vreugde op je deur, dan doe je deur open. Klopt de emotie van verdriet op je deur, doe dan jouw deur open. Door het opendoen van je deur gaat de achterdeur ook gelijk open en waaien de emoties door je huis. Je vecht er niet mee, je identificeert je er niet mee. Jij bent het huis waarin ze even op bezoek komen. Weet dat alles waar je mee vecht of wat je vast probeert te houden letterlijk onvrijheid wordt. Probeer maar eens vreugde vast te houden. Onherroepelijk komt dan het moment weer dat je niet zo blij bent. Dat is een wet.

Wees het huis waarin alles welkom is

Wij leven in de wereld van dualiteit. Alles wisselt zich continue af. Dus hou niets vast en hou niets tegen. Wees het huis waarin alles welkom is.’ Als een bliksemschicht komt deze informatie bij Karin binnen.

Laat die emoties door je huis waaien…

Helder

Eindelijk zie ik haar helder kijken en ze knikt  ‘ja’. ‘Op zo’n manier omgaan met emoties moet ik ook kunnen’ zegt ze. ‘Inderdaad, ik zag altijd wel waar ik in zat, maar wist gewoon niet wat ik anders kon doen.’ Opgelucht haalt ze adem.

Ik kijk haar blij aan. Ze volgt bij mij de Lifechanger en ik weet dat haar leven hierdoor in een snel tempo gaat veranderen. Ik weet dat ze nieuwe keuzes gaat maken, waardoor ook zij haar energie op celniveau zal transformeren. Ik weet ook dat ze door deze manier van omgaan met emoties nieuwe mogelijkheden gaat aantrekken waar ze blij van zal worden. Ik ervaar dit keer op keer met de cursisten van de Lifechangers en ik ben zo blij voor haar. Life will never be the same!

Als jij dit nu hebt gelezen en ook voelt dat je op een andere manier met je emoties wilt omgaan, pas dan de onderstaande tips toe en verander ook jouw leven.

Tips

1. Adem diep in en uit.
2. Accepteer ten eerste dat je geraakt bent door een emotie.
3. Neem de volle verantwoording voor die emotie; hij is van jou!
4. Verwelkom die emotie zo goed als je kunt (anders ga je het weer onderdrukken en dat helpt dus niet).
5. Zie de relatie, de trigger, vanuit het verleden.
6. Benoem ook die trigger en zie dat dat niets te maken heeft met de persoon waar je nu zo boos op bent. Hij of zij kan daar eigenlijk niets aan doen.
7. Durf dan de pijn, zo goed als je kunt, te voelen.
8. Blijf zo goed als je kunt bij bewustzijn; dus zie dat je de emotie hebt en dat je niet de emotie bent.
9. Ga schilderen, schrijven, tennissen, boksen of houthakken. De energie van jouw emoties wil naar buiten, dus geef het de ruimte.

De negende tip

De negende tip over schilderen en schrijven heb ik zelf ook veelvuldig toegepast toen mijn echtgenoot in december 1999 de benen nam. Onverwachts kwam ik hierdoor in een scheiding terecht. Wat heb ik mij alleen en verlaten gevoeld. Alle kindpijn die nog in mij zat werd toen heftig getriggerd en ik was een vat vol emoties. Als uitlaatklep ben ik gaan schrijven. Ik moest wel, anders was ik gek geworden. Die emoties moesten toch naar buiten. Op deze wijze is  mijn boek: ‘Op weg naar Verbinding’ ontstaan. Het bijzondere is dat dit boek inmiddels al zijn zesde druk beleeft en duizenden mensen verder heeft geholpen. Dat wat ooit mijn grootste ellende was is nu dus mijn rijkdom.

Omgaan met emoties is dus wel te leren. Als je er moeite mee hebt, maak dan eens een event of training mee.

Natuurlijk helpt het ook als je leert los te laten. Ik heb een online training loslaten die heel eenvoudig is, die gelijk meer ruimte geeft. Als je leert los te laten, dan wordt het omgaan met emoties echt een stuk eenvoudiger. Je wordt meer jezelf, je wordt er blijer van en je draagt minder met je mee. Daarmee trek je dan ook andere mogelijkheden aan en gaat de zon weer schijnen.

Cadeautje voor jou: Gratis webinar over het boek Laat maar Los.

Tijdens dit webinar geef ik je nog meer tips die je helpen bij het loslaten van oude programmaatjes. Meld je hier aan om het webinar gratis te ontvangen.

Delen van dit blog kan een ander ook helpen.

Het is fijn als je dit blog deelt, dat kan anderen ook verder helpen.
Als je een vraag hebt of een reactie wilt geven dan kan je dat hieronder doen. Ook dat kan anderen helpen.

Op jouw innerlijke kracht,

Mahatma